Geen Resultaten Gevonden
De pagina die u zocht kon niet gevonden worden. Probeer uw zoekopdracht te verfijnen of gebruik de bovenstaande navigatie om deze post te vinden.
Vorig weekend heb ik wat plantjes bijgekocht voor een plantenpot waarin nog niks stond. Ik kan zo genieten van mijn kleine stadstuintje! Dan voel ik me echt tevreden en dankbaar voor het leven dat ik kan leven. Dankbaar voor de plek waar ik woon. M’n lieve katten Femke en Kitty, die met me meegenieten als ik in de tuin ben, want dan komen ze er meteen bij. Dankbaar voor m’n vrienden, familie en collega’s die om me heen zijn. Maar ook dankbaar dat ik zo in mijn eentje kan genieten. En ik kan nog heel meer opsommen waar ik dankbaar voor ben.
Dat is heel veel het woord ‘dankbaar’. Voor sommige mensen roept dit woord een vervelend gevoel op. Ik had dat vroeger ook, omdat ik het associeerde met situaties die ik als kind had meegemaakt, waarin ik verplicht dankbaar moest zijn. Dat was in situaties dat een volwassene wat voor mij deed, maar dat diep van binnen eigenlijk niet wilde. Hoe veel ik dan ook ‘dankjewel’ zei, het leek niet genoeg, het kwam niet over. Waarschijnlijk ook omdat ik zo goed aanvoelde dat die ander zich voor mij aan het opofferen was. En dat is het laatste wat ik wilde. Echt dankbaar zijn vond ik dan ook moeilijk, al zei ik ‘dankjewel’.
Echte dankbaarheid is een emotie. Dat komt helemaal van binnenuit. Dat heeft niks meer te maken met beleefdheid, verplichtingen en afhankelijkheid. Het is een emotie van diepe waardering. Als je dankbaarheid ervaart, zie je de schoonheid van het leven. Deze vorm van dankbaarheid is heel heilzaam voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Onderzoek van o.a. het Heart Math Institute heeft uitgewezen dat het ons nog meer in balans brengt dan ontspanning. Ik denk dat het zelfs een ultieme vorm van ontspanning is. Want als ik die diepe dankbaarheid ervaar is op dat moment alles helemaal goed zoals het is. Dan maak ik me geen zorgen. Dan ben ik alleen maar blij dat ik leef!
In het coachingstraject dat ik aanbied, help ik je onder andere om bij dat gevoel van dankbaarheid te komen. Omdat dankbaarheid zo’n krachtige emotie is, wordt vaak aangeraden om elke avond drie dingen op te schrijven waarvoor je dankbaar bent. Ook als je een slechte dag hebt kan je je focus dan verleggen naar waar je wel blij mee bent. Al is het maar je zachte kussen, je dak boven je hoofd of dat je die dag genoeg te eten had. Als je dat iedere dag doet, ga je steeds meer zien waarvoor je dankbaar bent, waar je blij van wordt. Doe dat een tijdje, en je zult merken dat je een stuk ontspannener en lichter in het leven gaat staan.
Dus leg een schriftje en een pen naast je bed, en schrijf voor je gaat slapen minstens drie dingen op waar je dankbaar voor bent. Je mag natuurlijk ook helemaal los gaan en er een hele lijst van maken. Grote kans dat je ook veel lekkerder slaapt als je met je gedachten bij de mooie en fijne dingen van jouw leven bent.
Neem jij de tijd om stil te staan bij de dingen in je leven waar je dankbaar voor bent? Heb je ervaring met het bijhouden van een schriftje waar je de mooie dingen van de dag in opschrijft of raak je juist geïnspireerd om hiermee te beginnen? Leuk als je dat hieronder wilt delen.
Meer tips en oefeningen voor een lichter en ontspannener leven kan je vinden in mijn gratis e-book ‘8 praktische tips voor rust en ruimte in je leven’. Je kunt het hier downloaden.
Een groot deel van mijn leven was het heel normaal dat ik m’n sleutels niet kon vinden. Zo goed als elke ochtend was het vaste prik. Klaar om te vertrekken, maar verrek, waar zijn m’n sleutels? Paniek….. “Nu kom ik te laat!” “Wat ben ik toch een stommeling!”, “Waarom moest die vriendin nou net langskomen toen ik gisteren thuiskwam, logisch dat ik dan niet oplet waar ik m’n sleutels laat!”
Soms redde ik het nog net door heel snel te fietsen, een sprintje te trekken naar het perron en dan met een bonkend hart de trein in te springen net voordat de deuren sloten.
Stress, mezelf veroordelen, wanhopig proberen iemand anders de schuld te geven. Het hoorde voor mij gewoon bij m’n dagelijkse leven. Ik dacht dat ik het van m’n moeder geërfd had. Zij was ook heel vaak haar sleutels kwijt. En dat kan ook best zo zijn, goed voorbeeld doet goed volgen zeggen ze. En dat geldt dus ook als je nooit gezien hebt hoe het beter kan.
Maar gelukkig is verandering desondanks mogelijk weet ik nu. Volgens mij heeft m’n moeder er intussen ook niet meer zo’n last van, ik zal het haar eens vragen.
Of heb jij dit met je portemonnee? Of je OV-kaart? Lees dan verder, want ik heb een goede tip voor je om van dit soort dagelijkse stress af te komen.
Het overkomt me af en toe nog wel eens. Op het moment van vertrek kan ik ze niet vinden die verrekte, maar o zo belangrijke sleutels! Maar ik schiet niet meer in de stress. Ik kan nu rustig even de logische en minder logische plekken afgaan. De zakken van de jas die ik gisteren aanhad, de bar bij de keuken, of onder de stapel papieren waar ik mee bezig ben geweest. Ik denk nu ‘als ik ze niet op tijd vind, bel of app ik wel even dat ik wat later ben’. No problem, no stress. En ik geef niemand anders meer de schuld. Ik heb echt zelf m’n sleutels ergens laten slingeren. 😊
Het zet me wel aan het denken over hoe het met me gaat. Als ik m’n sleutels kwijt ben, is dat meestal een teken dat ik mezelf aan het voorbij lopen ben. Dat ik wat meer de rust in mezelf mag opzoeken. Dat het tijd wordt om op te ruimen of meer ruimte in m’n agenda te creëren.
Of eigenlijk is het een oefening:
1) Neem je voor om deze oefening minstens 14 dagen achter elkaar te doen. Langer is nog beter, want de onderzoeken variëren. Sommige zeggen dat je 21 dagen nodig hebt om een gewoonte te integreren, anderen beweren dat het wel 90 dagen duurt. Ik denk dat je in dit geval al heel ver komt met 14 dagen.
2) Leg elke keer dat je thuis komt je sleutels bewust op een plek. Dat mag een vaste plek zijn, maar als je jezelf wat meer wilt uitdagen kan je ook tussen een paar plekken variëren. De ene keer bijvoorbeeld je jaszak, de andere keer het kleine vakje in je tas, en dan weer eens op een plank of een haakje in de buurt van de voordeur.
3) Als je een dag toch je sleutels kwijt bent, haal dan even diep adem en vergeef jezelf. Ga rustig zoeken. Als je daardoor ergens te laat komt, zeg gewoon hoe het zit, namelijk: ‘ik was m’n sleutels kwijt’. Meestal kunnen mensen je best even missen, en meestal kan jij ook wel een half uurtje missen. Eerst je sleutels vinden, dat is immers een voorwaarde om straks weer je huis in te kunnen. Neem later op de dag even de tijd om te bedenken hoe jij wat meer rust kunt organiseren voor jezelf om als je thuiskomt weer bewust je sleutels ergens neer te leggen.
Natuurlijk kan je deze oefening ook doen met je portemonnee, je OV-kaart, of iets anders wat jij dagelijks nodig hebt en vaak kwijt bent.
Veel succes, en leuk als je me laat weten of je dit gaat doen en wat je ervaringen zijn!
Van de week was in het nieuws dat 28 procent van alle werknemers (ruim 2,1 miljoen mensen in Nederland) op een werkdag zoveel informatie krijgt dat zij moeite hebben om dit snel genoeg te verwerken. Dit blijk uit de nieuwste cijfers van de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden (NEA) 2018 van het CBS en TNO. In 2014 was dat nog 25 procent. Het CBS meldt bovendien dat werknemers die een overvloed aan informatie ervaren, ontevredener over hun arbeidsomstandigheden zijn en een sterkere wens hebben om te vertrekken bij hun huidige werkgever. Het is dus echt wel een issue voor mensen en als jij een beetje op mij lijkt, vast ook voor jou.
Mails die binnenkomen, telefoontjes via de vaste lijn en mobiel. Tussendoor whats-app berichten (privé en werk). En als je net als ik in een kantoortuin werkt, is de kans nog groter dat je vaak onderbroken wordt in je werk en afgeleid raakt. Het schijnt dat je gemiddeld 20 minuten nodig hebt om weer goed te kunnen focussen op waar je mee bezig bent.
Buiten m’n werk vind ik het trouwens ook niet simpel om de informatiestroom bij te houden. Maar daarover heb ik het vast nog een andere keer.
Bij de conclusies van het CBS staat niet wat de oplossingen zouden kunnen zijn. Dat is dus aan de (arbeids)psychologen, coaches en therapeuten. De tips die ik veel tegenkom zijn:
Ik denk dat dit goede tips zijn en pas ze zeker toe als ze passen bij jou en je werkomstandigheden! Zelf lukt het mij niet om ze toe te passen en misschien wil ik het ook helemaal niet. Want:
– ik ben te nieuwsgierig om m’n mail maar een paar x per dag te openen en het maakt me ook onrustig, want er kan iets tussen zitten wat vanuit mijn verantwoordelijkheid belangrijk is om direct op te pakken.
– Alleen maar ’s middags vergaderen is vanwege de volle agenda’s van collega’s en werkrelaties bijna niet te doen. Bovendien ben ik iemand die juist ’s middags in de flow komt. Voor mij zijn de middagen daarom ook heerlijk om lekker aan m’n bureau te werken.
– en dat doe ik liever niet met een koptelefoon op, want dan voel ik me te afgesloten.
Kortom, ik ben vrij eigenwijs als het gaat om praktische tips opvolgen. Als jij je daar in herkent, lees dan verder over wat mijn oplossingen zijn om me niet gek te laten maken door de veelheid aan informatie die op ons afkomt.
Om te beginnen wil ik je iets over een eigen ervaring vertellen.
In de tijd dat ik aan het herstellen was van een burn-out werd me in een sessie met een coach duidelijk hoe ik altijd bezig was met het reageren op wat er op me af kwam. Ik was geneigd om à la minuut te reageren op elke vraag of behoefte van iemand uit m’n omgeving. Op m’n werk waren vooral de binnenkomende e-mails een trigger. Naar mijn idee moest ik op elke mail die ik kreeg direct reageren, want als ik dat niet deed kreeg ik een beeld van mensen die vol ongeduld op de tafel aan het tikken waren tot ze eens antwoord van mij zouden krijgen.
De coach gaf me daarvoor een praktische oefening mee. Ze gaf me het advies om bij elke e-mail die ik kreeg “lk hoef helemaal niks” te zeggen of te denken.
Voor de coachsessie dacht ik nog dat het normaal was om zo snel mogelijk te reageren op alle vragen die op me af kwamen. Maar toen snapte ik dat het een patroon in mij was die helemaal niet nodig is. Mensen hebben wel wat anders te doen dan ongeduldig op mijn reactie wachten. Later realiseerde ik me dat ik dezelfde reactiesnelheid van anderen verwachtte! Je kunt wel nagaan hoeveel onrust dat bezorgde. Ik ging m’n mail extra checken om te zien of ik al reactie had. Dus was ik voortdurend afgeleid, ofwel omdat ik zelf ergens op moest reageren, ofwel omdat ik reactie verwachtte.
Het patroon was hardnekkig, en die oefening was daarom echt goed. Elke keer dat er een e-mail bericht binnenkwam herhaalde ik braaf die zin: ‘ik hoef nu helemaal niks’. En op een gegeven moment was die zin niet meer nodig. Ik had m’n patroon veranderd!
In het programma Nieuwsweekend op radio 1 van de NPS hoorde ik een interview met Carien Karsten naar aanleiding van het CBS-onderzoek. Zij is psychotherapeut en coach en ze schreef verschillende boeken, onder andere over stress en burn-out. Zij gaf ook een aantal van bovenstaande tips, maar zij zei ook iets waar het volgens mij werkelijk om draait: “Als je steeds onder druk staat, voel je niet meer dat je het doet vanuit jezelf”
Dat is precies wat ik herken vanuit m’n eigen ervaring. Ik had het gevoel dat ik geleefd werd door alle informatie die er binnenkwam en waar ik iets mee moest. Uiteindelijk heb ik geleerd dat ik geen voldoening haal uit alleen maar reageren op anderen. Mijn voldoening in m’n werk haal ik vooral uit dingen creëren en iets tot stand kunnen brengen.
Daarom een aantal extra tips van mij om om te gaan met informatieovervloed:
Deze tips kan je ook toepassen op collega’s die tussentijds een beroep op je doen (of hun ei kwijt willen) en telefoontjes die binnen komen. Jij alleen weet wat voor jou prioriteit heeft, en jij bent dus degene die bepaalt waar je op dat moment wel of (nog) niet aandacht aan geeft.
Herken jij de dilemma’s bij alle informatie die je krijgt via mail, telefoon, social media en van collega’s? Hoe ga jij daar mee om? Leuk als je dat wilt delen hieronder. Zo kunnen we elkaar inspireren. En bel of mail me gerust, dan plannen we geheel gratis een sessie in via Skype. Ik help je graag om te ontdekken hoe jij beter kunt omgaan met de overload aan informatie.
Afgelopen weekend was ik naar een inspirerende bijeenkomst waarbij 3 prachtige vrouwen geïnterviewd werden. Het thema was Powervrouwen en mensenhandel.
Eén van de powervrouwen was Soesma Radja. Zij vertelde hoe zij tijdens een yoga retreat in India in het huis waar zij verbleef een jonge vrouw ontmoette die uitgebuit werd als huisslavin. Met gevaar voor eigen leven en veel doorzettingsvermogen is het haar gelukt om de vrouw te bevrijden. Dat verhaal is hier niet samen te vatten, daarom heeft ze er ook een boek over geschreven ‘Madam is not good’ Een aanrader en bovendien steun je bij aanschaf de aanpak van mensenhandel.
Het besluit om de jonge vrouw te redden en de acties die ze daarvoor nam gingen gepaard met grote angst. Ze wist niet wie ze kon vertrouwen, want de eigenares van het huis was een vermogende vrouw met veel invloed. Toch is ze doorgegaan met hulp zoeken voor het meisje, omdat ze anders ook zichzelf zou verloochenen.
Ik heb diep respect voor Soesma, dat zij ondanks haar angst de stappen heeft gezet die nodig waren voor de vrouw die na jarenlange gevangenschap bevrijd is. En daarmee heeft zij ook de stappen gezet die nodig waren voor haarzelf. Ze kon het niet over haar hart verkrijgen om weg te kijken. En van daaruit deed ze wat ze voelde dat ze moest doen.
Ik zal nooit zeker weten wat ik zou hebben gedaan. Ik was niet in die situatie. Maar ik denk wel dat ik het me zelf moeilijk of zelfs niet zou hebben vergeven als ik niks had gedaan.
Helden zijn niet de mensen die nergens bang voor zijn, maar juist de mensen die actie ondernemen ondanks hun angst. Als je geen angst voelt om iets te doen, heb je er ook geen moed voor nodig. Angst is juist het signaal dat hetgeen wat je wilt doen belangrijk voor je is.
Dagelijkse stress
Dat geldt ook voor onze dagelijkse angsten, de dingen die ons stress bezorgen. De dingen die je eigenlijk wilt doen, maar die je eng vindt.
De volgende keer dat je het gevoel hebt dat je iets moet of wilt doen wat je spannend vind, vraag jezelf dan af waarom het belangrijk voor je is. Als het iets is wat je wordt opgelegd, dan is het moedig om ‘nee’ te zeggen. Als je voelt dat je het spannend vindt, maar wel wilt doen, realiseer je dan waarom het belangrijk voor je is. Als je beseft waarom je iets wilt doen of juist niet wilt doen, lukt het je eerder om over je angst heen te stappen. Het gaat om jouw leven en dus om wat voor jou belangrijk is.
Ze zeggen dat angst een slechte raadgever is. Maar als je je bewust wordt van wat er achter die angst zit kan het je juist helpen om te doen wat je wilt of een stap in die richting te zetten. Ik geloof in stapjes. Met elke actie in de richting waar jij heen wilt wordt de volgende stap weer makkelijker. Dan is de kloof straks te overbruggen met een klein sprongetje.
Soesma wist ook niet meteen hoe ze de jonge vrouw kon bevrijden. Het lukte ook niet meteen. Maar ze zette de stappen om het uiteindelijk voor elkaar te krijgen. Dat was ondanks haar angst heel belangrijk voor haar.
Het is niet moeilijk om de hele dag door te rennen. Je volop te storten op alles wat er op een dag te doen is en op je afkomt. ’s Avonds kan het dan gebeuren dat je nog veel te verwerken hebt en de lastigere momenten van die dag nog door je heen flitsen. Soms kom je daar pas aan toe als je eindelijk in je bed ligt. Je wilt graag slapen, maar dan begint het verwerken pas. Misschien raast de adrenaline nog door je lijf. Of je voelt je opeens rot over hoe je hebt gereageerd op iemand die dag.
Neem een paar keer per per dag even tijd om te reflecteren zonder oordeel. Hoe was je dag tot dan toe? Wat gebeurde er in jou in contact met mensen? Hoe reageerde je? Zo ga je jouw patronen zien. Wanneer word je bijvoorbeeld boos, wanneer trek je je terug, of wanneer schiet je in de verdediging?
Door je meer bewust te worden van je emoties waar je anders aan voorbij loopt, ga je zien hoe die emoties jouw acties en reacties beïnvloeden. Daarmee creëer je ruimte om verandering aan te brengen in de patronen die je niet meer dienen.
Ik heb ooit eens 100 dagen bijna consequent om de vier uur zo’n reflectiemoment ingelast. Best een uitdaging, want de opdracht was om je niet te laten weerhouden door welke bezigheid dan ook en je reflecties over het belangrijkste moment van de laatste vier uur even op te schrijven. Dus als ik in een vergadering zat nam ik toch even de tijd om te reflecteren en wat aantekeningen te maken. Soms deed ik of ik naar de wc moest.
Het heeft me veel opgeleverd. Ik ben mijn reacties veel beter gaan zien en begrijpen. En ik doe het nu meestal automatisch. Even stilstaan bij wat er nu werkelijk gebeurde als ik me bijvoorbeeld boos of onzeker voel. Door er zonder oordeel naar te kijken blijf ik niet hangen in de emotie en ben ik veel milder geworden naar mezelf. En ik hoef ’s avonds en ’s nachts veel minder te verwerken. Kortom, het helpt me om beter om te gaan met stress.
Als je deze uitdaging ook aan wilt gaan, zorg er dan dus voor dat je van je hart geen moordkuil maakt. Het gaat niet om goed of fout. Zie het als een ontdekkingstocht in je zelf.
Deze tip komt uit mijn e-book met 8 tips voor meer ruimte en rust in je leven. Mail me gerust als je belangstelling hebt voor dit e-book, dan stuur ik het je toe: info@vrijlevencoaching.nl
Stop met je steeds te verantwoorden. Het werkt namelijk averechts. Voor jezelf en voor degene aan wie je je probeert te verantwoorden. Je hoeft niet altijd aan anderen uit te leggen waarom je doet wat je doet, of waarom je iets niet doet. Toen ik me dat ging realiseren en oefenen, veranderde dat niet alleen mezelf, maar ook de reacties van anderen.
Maak een lijstje van situaties waarin jij geneigd bent om jezelf te verantwoorden naar anderen. Vraag je dan af waarom je dat eigenlijk doet. Nu je weet wat de situaties zijn waarin je vaak probeert uit te leggen waarom je iets wel of niet doet, kan je gaan oefenen. In het begin moet je misschien bijna je tong afbijten, maar je zult merken dat het steeds makkelijker wordt om al die verklaringen achterwege te laten.
Bedenk dat een bloem nooit uitlegt aan de bloem naast haar waarom ze groeit en bloeit zoals ze doet. Wil je meer tips die je helpen om een leven te leiden zonder stress? Download dan gratis mijn e-book met 9 tips voor meer rust, overzicht en grip op je leven.