Regelmatig hoor ik van mensen die een burn-out hebben gehad “Ik ben nog steeds niet de oude”.
Maar dat is nou net de crux. Als je weer de oude zou worden is de kans groot dat je ook je oude patronen weer aanneemt die er voor zorgden dat je een burn-out kreeg.

Als jij ook het gevoel hebt dat je nog niet de oude bent, bedoel je volgens mij dat je nog niet weet hoe je jezelf kan zijn op een nieuwe manier.

Mezelf op een nieuwe manier

Toen ik een burn-out zat ging ik een aantal keren naar een psychologe. Het was voor mij totaal nieuw om met een professional die mij verder niet kende te praten over mijn problemen. Dat zij de tijd en aandacht voor mij had raakte me enorm. Ik vond het zo bijzonder en het ontroerde me. Als ik daar vandaan kwam stroomden m’n tranen. Enerzijds omdat ik die hulp nodig had, anderzijds omdat die hulp er ook voor me was.

Tot dan toe was ik gewend om m’n problemen zoveel mogelijk alleen op te lossen. Ik sprak er wel over met mensen die me nabij stonden, maar van binnen voelde ik toch altijd dat ik het zelf moest doen. Meestal deelde ik mijn ‘dingen’ pas als ik zelf al redelijk op een rijtje had wat er aan de hand was.

In de gesprekken met de psychologe was het niet anders. Ik kon haar haarfijn uitleggen wat er aan de hand was. Het was fijn om mij zo uit te kunnen spreken naar een professional. Ik had m’n verhaal verteld en een luisterend oor gehad. Tegelijkertijd was dat ook het manco.

Doordat ik mijn verhaal zo goed kon vertellen wekte ik de indruk dat ik het allemaal wel redelijk op orde had en goed bezig was met mijn herstel. Mijn eigen inzichten werden grotendeels bevestigd door de psychologe. Het effect daarvan was echter minimaal. De winst was dat ik mijn verhaal deelde, maar de dingen die me belemmerden om echt te kunnen herstellen kwamen niet aan het licht.

Totdat ik er zelf mee kwam. Ik vertelde haar dat ik niet vrolijk werd van het beeld dat ik had van m’n toekomst. Ik dacht dat ik voortaan een heel gestructureerd en rustig leven moest gaan leiden om beter met stress om te kunnen gaan. Ik zag een saai en gezapig leven voor me. Een leven waarin ik alles netjes op orde zou hebben, maar waarin weinig ruimte was voor uitspattingen en leuke nieuwe uitdagingen. Ik kon mezelf niet verenigen met het beeld dat ik had van die persoon. Dat was ik niet.

Wat wil je dan wel?

De psychologe vroeg toen “Wat wil je dan wel?”

Dat was de beste vraag die ze kon stellen. Het was dé vraag waar ik nog geen antwoord op had. Maar ik wist ook dat het stellen van die vraag me de opening gaf naar mogelijkheden.

Met die vraag ging ik naar een NLP-coach. In een sessie van 1,5 uur was ik ineens 10 stappen verder op weg naar m’n herstel. Dit leverde me niet direct het volledige antwoord op, maar het was het begin van nieuwe mogelijkheden ontdekken die bij me pasten. Het was de start van het ontdekken van mijn nieuwe zelf.

Helaas heb ik het toen bij die ene coachsessie gelaten. Het was nogal ver weg en ik dacht opnieuw dat ik het verder zelf wel kon. En natuurlijk kon dat ook. Maar achteraf gezien had ik het proces naar mijn nieuwe, ontspannener zelf ontzettend kunnen versnellen als ik me langduriger had laten begeleiden door een goede coach.

Je nieuwe zelf ontdekken

Daarom werk ik alleen met een coachingstraject van meerdere sessies. Je nieuwe zelf ontdekken doe je niet van de ene op de andere dag. Er is geen instant oplossing. Het helpt niet als ik of iemand anders je vertelt wat je moet doen. Het is een proces van binnenuit. Je kunt dit proces wel enorm versnellen met behulp van goede begeleiding.

Herken jij je in de zoektocht naar je nieuwe zelf? Zet dan nu de stap om dit proces te versnellen en je open te stellen voor nieuwe mogelijkheden met begeleiding van een coach. Kijk voor meer informatie over mijn coachingstraject op vrijlevencoaching.nl/verdernajeburn-out